CRUCEIRO DA IGREXA DE SAN MARTIÑO - SAN MARTIÑO - SALCEDO

CRUCEIRO DA IGREXA

SAN MARIÑO

SALCEDO

Salcedo
      San Martiño de Salcedo é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Pontevedra.

     Segundo o padrón municipal de 2008 tiña 2123 habitantes (1027 homes e 1096 mulleres), 118 menos ca en 2004 (1161 mulleres e 1080 homes), distribuídos en 28 entidades de poboación.

Historia
     Nos barrios de Cabanas e A Esculca consérvanse varios petróglifos. Hai restos de poboados castrexos, como o castro das Croas. Foron atopados diversos miliarios da vía XIX do itinerario de Antonino.

     Formou concello de seu xunto coa parroquia de Lourizán.

     En decembro de 1936, durante a guerra civil española, foron asasinados varios veciños da parroquia pola Garda Cívica de Pontevedra.

Patrimonio
      Amais da igrexa parroquial, outros edificios relixiosos son a capela de san Brais e a capela de san Breixo. A orixe desta última non está ben definida, aínda que é o gótico o estilo que predomina na parte máis antiga. O resto é do século XVIII.

     O pazo do arcebispo Malvar, chamado Pazo da Carballeira de Gandarón, acolle na actualidade a sede da Misión Biolóxica de Galicia, dedicada á investigación científica e especializada no millo.

     As festas máis importantes que se celebran nesta parroquia son o San Martiño, patrón da mesma, o 11 de novembro e Santa Rita, o 22 de maio.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DA PURIFICACIÓN - MONTE IRIJO - FORMARIZ - PAREDES DE COURA

 CAPELA DA PURIFICACIÓN

MONTE IRIJO

FORMARIZ

PAREDES DE COURA

  Formariz
       Formariz e unha fregresia portuguesa do municipio de Paredes de Coura, distrito de Viana do Castelo.

Toponimia
      Según o Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa, os topónimos Formarigo e Formariz, existentes tanto en España como en Portugal, teñen eu orixen en Fromaricus, nombre propio documentado no 870.

       Este es un nome e de orixen germánico, posiblemente derivado de Frumareiks.

Historia
   Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro de 2013 o unirse coa fregresia de Ferreira, formando a nova fregresia de Formariz e Ferreira.​

Paredes de Coura
     Paredes de Coura es una vila portuguesa do distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e comunidade intermunicipal do Alto Miño, con cerca de 9100 habitantes.

      E sede de un municipio con 138,02 km² de área y 8632 habitantes (2021), subdividido en dezaseis fregresias.

       O municipio limita o norte cos municipios de Valença e Monção, o este con Arcos de Valdevez, eo sur con Ponte de Lima e o oeste con Vila Nova de Cerveira.

Todos os vrans celebra el Festival de Paredes de Coura dónde acuden grupos musicais de nivel internacional,o que o convierte en un dos máis importantes de Portugal.

Las fregresias de Paredes de Coura son las siguientes:​
    Agualonga
    Bico e Cristelo
    Castanheira
    Cossourado e Linhares
    Coura
    Cunha
    Formariz e Ferreira
    Infesta

    Insalde e Porreiras
    Mozelos
    Padornelo
    Parada
    Paredes de Coura e Resende
    Romarigães
    Rubiães
    Vascões

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DE SAN SEBASTIAN - FORMARIZ - PAREDES DE COURA

CAPELA DE SAN SEBASTIAN

FORMARIZ

PAREDES DE COURA 

 Formariz
       Formariz e unha fregresia portuguesa do municipio de Paredes de Coura, distrito de Viana do Castelo.

Toponimia
      Según o Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa, os topónimos Formarigo e Formariz, existentes tanto en España como en Portugal, teñen eu orixen en Fromaricus, nombre propio documentado no 870.

       Este es un nome e de orixen germánico, posiblemente derivado de Frumareiks.

Historia
   Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro de 2013 o unirse coa fregresia de Ferreira, formando a nova fregresia de Formariz e Ferreira.​

Paredes de Coura
     Paredes de Coura es una vila portuguesa do distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e comunidade intermunicipal do Alto Miño, con cerca de 9100 habitantes.

      E sede de un municipio con 138,02 km² de área y 8632 habitantes (2021), subdividido en dezaseis fregresias. 

       O municipio limita o norte cos municipios de Valença e Monção, o este con Arcos de Valdevez, eo sur con Ponte de Lima e o oeste con Vila Nova de Cerveira.

Todos os vrans celebra el Festival de Paredes de Coura dónde acuden grupos musicais de nivel internacional,o que o convierte en un dos máis importantes de Portugal.

Las fregresias de Paredes de Coura son las siguientes:​
    Agualonga
    Bico e Cristelo
    Castanheira
    Cossourado e Linhares
    Coura
    Cunha
    Formariz e Ferreira
    Infesta

    Insalde e Porreiras
    Mozelos
    Padornelo
    Parada
    Paredes de Coura e Resende
    Romarigães
    Rubiães
    Vascões

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO NO MOSTEIRO DE ACIVEIRO - ACIVEIRO - FORCAREI

  CRUCEIRO DO MOSTEIRO

ACIVEIRO

FORCAREI

       Cruceiro con plataforma de catro chanzos moldurados, estando o inferior a ras do chan. No segundo chanzo temos, no anverso, un pousadoiro formado por un taboleiro sobre dúas cepas. 

      O baseamento é moldurado cunha inscrición na beira dereita:

ESTE CRUZE-
RO CONSTRUIU-
SE CNDO CURA PARROCO
D. ELIAS FONTE RODRIGUEZ

      máis outra polo reverso:

AÑO DE
1895

       O varal é de sección cadrada no seu inicio para, a un terzo da súa altura pasar a ser oitavado. Na súa altura media e polo reverso temos unha “Verónica” sobre una peaña. Capitelo composto con volutas angulares e querubíns alados na parte media.

      A cruz é nudosa de paus cilíndricos. Amosa no anverso a Cristo Crucificado con San Francisco a súa beira recollendo nun cálice o sangue que manda da ferida no costado de Cristo. Baixo o Cristo, e sobre o pau da cruz, vemos unha caveira sobre dúas tibias.

      No anverso, vemos a Virxe na advocación das dores cun puñal cravado no seu peito. 

       Enriba dela, e sobre os brazos da cruz, vemos dous anxos sostendo un lenzo sobre a virxe. 

 

MAPA

 

 Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO EN SIADOR - SIADOR - RÍO DE MERA - SILLEDA

 MUIÑO EN SIADOR

SIADOR

RÍO DE MERA

SILLEDA

Siador
        San Miguel de Siador é unha parroquia que se localiza no concello de Silleda. 

      Segundo o IGE en 2009 tiña 146 habitantes (78 mulleres e 68 homes), distribuídos en 14 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 190 habitantes.

        Segundo o IGE, en 2023 tiña 100 habitantes (50 homes e 50 mulleres). 

     Nesta parroquia celébranse anualmente a Romaría do Rapaz e a romaría da Saleta.

Historia
      A parroquia figura co nome de Senator e Seador en varios documentos medievais.

      É coñecida por atoparse nela o primeiro santuario de España de advocación mariana na honra da Nosa Señora da Virxe da Saleta creado en 1863, que cada 19 de setembro convoca a milleiros de peregrinos.

      Recentemente creouse tamén un Centro Espiritual Saletino rexentado por misioneiros da orde.

Patrimonio
      Exiten varios castros nos termos desta parroquia, como o castro do Marco e o castro de Cartimil,así como outros restos arqueolóxicos: as mámoas de Montedas e Gandaracha e os petróglifos da Peneda do Encanto.

      Destaca o Pazo de Sestelo, propiedade da familia Rivas. No lugar de Penadagra atópase unha sobreira, cuxa idade se estima nuns 600 anos. 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE PONTE MANTELAES - FORMARIZ - PAREDES DE COURA

PETO DE PONTE MANTELAES

FORMARIZ

PAREDES DE COURA

    Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.

     Para a arte maior deixamos as igrexas, muiños, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.

     Polos montes e vales do sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.

     Hoxe adicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que ao longo dos séculos, sobre todo a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.

     Os petos de ánimas son esas pequenas capeliñas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.

     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobres ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara o seu intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.

     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non adicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo cruficado.

     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA