IGREXA DE SAN LOURENZO - MOIMENTA - LALÍN

 IGREXA DE SAN LOURENZO

MOIMENTA

LALÍN

Moimenta
       San Lourenzo de Moimenta é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín.

       Segundo o IGE en 2011 tiña 154 habitantes (76 homes e 78 mulleres), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 202 habitantes.

       Nesta parroquia ten a súa sede a Banda Popular de Moimenta.

Patrimonio
      Na parroquia atopouse unha ara votiva da deusa Diana, que se garda no Museo de Pontevedra.

       Hai algunhas mámoas, restos dun posible castro coñecido polo castreliño, e tres sepulcros antropomorfos en roca, preto da igrexa.

      Existiu un torreón medieval, a Torre da Valouta, e houbo unha importante fundición de ferro ata o século XVIII.

       A igrexa parroquial de San Lourenzo de Moimenta, de fachada barroca, ten dúas imaxes en pedra, labradas a primeiros do século XX por Xosé Vilariño.

 

 Lugares de Moimenta

     O Camiño Novo, O Carqueixal, As Lamas, Meixomín, Moimenta, A Torre 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO DE CAMPO CASLEDO - OSEIRA - SAN CRISTOVO DE CEA

 CRUCEIRO DE CAMPO CASTELO

OSEIRA

SAN CRISTOVO DE CEA

 Oseira
      Santa María a Real de Oseira é unha parroquia do concello de San Cristovo de Cea na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

      No ano 2011 tiña 389 habitantes, deles 204 eran homes e 185 eran mulleres, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 547 habitantes.

Xeografía
     É a parroquia máis extensa do municipio de San Cristovo de Cea, ocupa aproximadamente un cuarto da totalidade do concello.

     Coñecida polo Mosteiro Cisterciense de Oseira que en épocas anteriores foi algo así como o centro neurálxico de toda a comarca do Carballiño.

Toponimia
       Oseira (do latín ossum, "lugar onde hai osos"), o nome provén de "ursaria", terra onde habitan osos, pois era frecuente poder ver este tipo de animais pola zona.

      En galego antigo escrito coma Osseira (Osseyra), posteriormente ás veces castelanizado coma Osera ou Ossera.

Festas
      Celébrase o 15 de agosto a festa en honor a Santa María a Real de Oseira. Aínda que a festa laica se fai o domingo que segue ó día 15.

Lugares de Oseira
        Arenteiriño, Áspera, Betar, Boulla, A Cabana, Confurco, A Costa, O Gamoal, Mirallos, Oseira, Pielas, Pobadura, O Río, San Martiño, Silvaboa, Tanxil, Trabazos, A Veiga de Abaixo, A Veiga de Arriba, A Ventela, Vilanfesta, Vilarello, Vilariño Frío

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

 

 

CRUCEIRO DA IGREXA DE SAN MARTIÑO - SAN MARTIÑO - SALCEDO

CRUCEIRO DA IGREXA

SAN MARIÑO

SALCEDO

Salcedo
      San Martiño de Salcedo é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Pontevedra.

     Segundo o padrón municipal de 2008 tiña 2123 habitantes (1027 homes e 1096 mulleres), 118 menos ca en 2004 (1161 mulleres e 1080 homes), distribuídos en 28 entidades de poboación.

Historia
     Nos barrios de Cabanas e A Esculca consérvanse varios petróglifos. Hai restos de poboados castrexos, como o castro das Croas. Foron atopados diversos miliarios da vía XIX do itinerario de Antonino.

     Formou concello de seu xunto coa parroquia de Lourizán.

     En decembro de 1936, durante a guerra civil española, foron asasinados varios veciños da parroquia pola Garda Cívica de Pontevedra.

Patrimonio
      Amais da igrexa parroquial, outros edificios relixiosos son a capela de san Brais e a capela de san Breixo. A orixe desta última non está ben definida, aínda que é o gótico o estilo que predomina na parte máis antiga. O resto é do século XVIII.

     O pazo do arcebispo Malvar, chamado Pazo da Carballeira de Gandarón, acolle na actualidade a sede da Misión Biolóxica de Galicia, dedicada á investigación científica e especializada no millo.

     As festas máis importantes que se celebran nesta parroquia son o San Martiño, patrón da mesma, o 11 de novembro e Santa Rita, o 22 de maio.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DA PURIFICACIÓN - MONTE IRIJO - FORMARIZ - PAREDES DE COURA

 CAPELA DA PURIFICACIÓN

MONTE IRIJO

FORMARIZ

PAREDES DE COURA

  Formariz
       Formariz e unha fregresia portuguesa do municipio de Paredes de Coura, distrito de Viana do Castelo.

Toponimia
      Según o Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa, os topónimos Formarigo e Formariz, existentes tanto en España como en Portugal, teñen eu orixen en Fromaricus, nombre propio documentado no 870.

       Este es un nome e de orixen germánico, posiblemente derivado de Frumareiks.

Historia
   Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro de 2013 o unirse coa fregresia de Ferreira, formando a nova fregresia de Formariz e Ferreira.​

Paredes de Coura
     Paredes de Coura es una vila portuguesa do distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e comunidade intermunicipal do Alto Miño, con cerca de 9100 habitantes.

      E sede de un municipio con 138,02 km² de área y 8632 habitantes (2021), subdividido en dezaseis fregresias.

       O municipio limita o norte cos municipios de Valença e Monção, o este con Arcos de Valdevez, eo sur con Ponte de Lima e o oeste con Vila Nova de Cerveira.

Todos os vrans celebra el Festival de Paredes de Coura dónde acuden grupos musicais de nivel internacional,o que o convierte en un dos máis importantes de Portugal.

Las fregresias de Paredes de Coura son las siguientes:​
    Agualonga
    Bico e Cristelo
    Castanheira
    Cossourado e Linhares
    Coura
    Cunha
    Formariz e Ferreira
    Infesta

    Insalde e Porreiras
    Mozelos
    Padornelo
    Parada
    Paredes de Coura e Resende
    Romarigães
    Rubiães
    Vascões

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DE SAN SEBASTIAN - FORMARIZ - PAREDES DE COURA

CAPELA DE SAN SEBASTIAN

FORMARIZ

PAREDES DE COURA 

 Formariz
       Formariz e unha fregresia portuguesa do municipio de Paredes de Coura, distrito de Viana do Castelo.

Toponimia
      Según o Dicionário Onomástico Etimológico da Língua Portuguesa, os topónimos Formarigo e Formariz, existentes tanto en España como en Portugal, teñen eu orixen en Fromaricus, nombre propio documentado no 870.

       Este es un nome e de orixen germánico, posiblemente derivado de Frumareiks.

Historia
   Foi suprimida o 28 de xaneiro de 2013, en aplicación de unha resolución da Asamblea de la República portuguesa promulgada o 16 de xaneiro de 2013 o unirse coa fregresia de Ferreira, formando a nova fregresia de Formariz e Ferreira.​

Paredes de Coura
     Paredes de Coura es una vila portuguesa do distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e comunidade intermunicipal do Alto Miño, con cerca de 9100 habitantes.

      E sede de un municipio con 138,02 km² de área y 8632 habitantes (2021), subdividido en dezaseis fregresias. 

       O municipio limita o norte cos municipios de Valença e Monção, o este con Arcos de Valdevez, eo sur con Ponte de Lima e o oeste con Vila Nova de Cerveira.

Todos os vrans celebra el Festival de Paredes de Coura dónde acuden grupos musicais de nivel internacional,o que o convierte en un dos máis importantes de Portugal.

Las fregresias de Paredes de Coura son las siguientes:​
    Agualonga
    Bico e Cristelo
    Castanheira
    Cossourado e Linhares
    Coura
    Cunha
    Formariz e Ferreira
    Infesta

    Insalde e Porreiras
    Mozelos
    Padornelo
    Parada
    Paredes de Coura e Resende
    Romarigães
    Rubiães
    Vascões

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO NO MOSTEIRO DE ACIVEIRO - ACIVEIRO - FORCAREI

  CRUCEIRO DO MOSTEIRO

ACIVEIRO

FORCAREI

       Cruceiro con plataforma de catro chanzos moldurados, estando o inferior a ras do chan. No segundo chanzo temos, no anverso, un pousadoiro formado por un taboleiro sobre dúas cepas. 

      O baseamento é moldurado cunha inscrición na beira dereita:

ESTE CRUZE-
RO CONSTRUIU-
SE CNDO CURA PARROCO
D. ELIAS FONTE RODRIGUEZ

      máis outra polo reverso:

AÑO DE
1895

       O varal é de sección cadrada no seu inicio para, a un terzo da súa altura pasar a ser oitavado. Na súa altura media e polo reverso temos unha “Verónica” sobre una peaña. Capitelo composto con volutas angulares e querubíns alados na parte media.

      A cruz é nudosa de paus cilíndricos. Amosa no anverso a Cristo Crucificado con San Francisco a súa beira recollendo nun cálice o sangue que manda da ferida no costado de Cristo. Baixo o Cristo, e sobre o pau da cruz, vemos unha caveira sobre dúas tibias.

      No anverso, vemos a Virxe na advocación das dores cun puñal cravado no seu peito. 

       Enriba dela, e sobre os brazos da cruz, vemos dous anxos sostendo un lenzo sobre a virxe. 

 

MAPA

 

 Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA