MUIÑO XIRONDO - RÍO XABRIÑA - PARAÑOS - COVELO

 MUIÑO XIRONDO

RÍO XABRIÑA

PARAÑOS

COVELO

 Paraños
       Santa María de Paraños é unha parroquia que se localiza no aur do concello de Covelo na comarca da Paradanta.

       Segundo o IGE en 2014 tiña 233 habitantes (117 homes e 116 mulleres), 49 menos ca en 2004 (142 mulleres e 140 homes segundo o padrón municipal) e 35 menos ca en 1999. Ten oito entidades de poboación.

Lugares de Paraños
      Os Condes, Cotarel, As Laxas, A Margarida, As Medelas, Moeiros, Picoto, Portocortiñas, O Quinteiro, O Roupeiro

Comarca da Paradanta
     A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra.

     A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

     Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

     Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE CORTIÑAS - PREXIGUEIRÓ - PEREIRO DE AGUIAR

 PETO DE CORTIÑAS

CORTIÑAS

PREXIGUEIRO

PEREIRO DE AGUIAR

   Petos de Ánimas
     Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidade galega sobre a vida e a morte.

     Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.

Segundo Castelao:
     "A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".

      A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.

 

     A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura o administre e dixese misas polos defuntos.

     Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.

     O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesan outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.

   Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:
- Estructura arquitectónica básica.
- Unha cavidade similar a unha capeliña que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capeliña, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira).  

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

CRUCEIRO DA XESTEIRA - A XESTEIRA- ALMOFREI - CERDEDO COTOBADE

 CRUCEIRO DA XESTEIRA

A XESTEIRA

ALMOFREI

CERDEDO-COTOBADE

A Xesteira
      A Xesteira é unha aldea da parroquia de Almofrei, no concello pontevedrés de Cerdedo-Cotobade, se ben unha parte do seu núcleo (Rascadería), pertence á parroquia de Tenorio. 

      Segundo o IGE en 2010 tiña 67 habitantes (32 homes e 35 mulleres), os mesmos ca en 2007. Xunto coa Rascadería, as outras entidades de poboación son A Xesteira e as Cachopeiras.

      Neste lugar atópase o cruceiro da Xesteira, de 1701.

Almofrei
      San Lourenzo de Almofrei é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Cerdedo-Cotobade.

      Segundo o IGE en 2010 tiña 268 habitantes (136 homes e 132 mulleres), 8 menos que en 2007. Dos 9 lugares da parroquia, 5 están habitados.

      O topónimo ''Almofrei é de orixe xermánica, indicando o nome gótico latinizado do posesor Ermaufredus, seguramente altomedieval. 

     O xenitivo Ermaufredi evolucionou a Almofrei, que dá nome á súa vez ó río Almofrei.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTO ANDRÉ DE SEGUÍN - SEGUÍN - PANTÓN

 IGREXA DE SANTO ANDRÉ DE SEGUÍN

SEGUÍN

PANTÓN

Igrexa de Santo André de Seguin

       Igrexa feita en cadeirado granítico irregular encintada. Posúe planta rectangular, con teitume a dúas augas.

       Na súa fachada principal podemos ver unha porta de aceso lintelada e unha espadana en posición central con dous vans con arcos de medio punto.

     Coróase cunha cruz pétrea no centro e pináculos no extremos.

Següín
    Santo André de Següín é unha parroquia do concello de Pantón na comarca de Terra de Lemos, na provincia de Lugo.

     Pertence á diocese de Lugo e ó arciprestado de Ferreira de Pantón. 

      No ano 2007 tiña 51 habitantes, deles 29 eran homes e 22 eran mulleres, o que supón unha diminución de 5 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Xeografía
      Limita coas parroquias pantonesas de Eiré e Ferreira de Pantón polo norte; Deade polo leste; San Fiz de Cangas e Pombeiro polo sur e Atán polo oeste.

Lugares de Següín
     Següín, Vilafiz 

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN MIGUEL DE BENDOIRO - A IGREXA - BENDOIRO - LALÍN

 IGREXA DE SAN MIGUEL DE BENDOIRO

A IGREXA

BENDOIRO

LALÍN

 Igrexa de San Miguel de Bendoiro
      Edificación relixiosa feita en cantaría granítica, de planta rectangular con engadidos posteriores, e cuberta a dúas augas agás no presbiterio que é a catro augas.

      A fachada principal presenta unha porta lintelada, unha xanela con derrame interno, e unha espadana de dous andares con remates en pináculos e cruz de ferro.

Elementos mobles:
      No interior da igrexa existe unha capela lateral que posúe un sepulcro e un escudos da familia dos Taboada.

Comarca de Deza
       A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. 

      Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. 

       A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. 

     O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.

Xeografía
      A comarca de Deza vén coincidir co centro xeográfico de Galicia. 

     Limita ao norte coas comarcas coruñesas de Santiago, Arzúa e Terra de Melide, ao sur coa do Carballiño (Ourense), ao leste coas de Ulloa e Chantada (Lugo) e ao oeste coa de Tabeirós-Terra de Montes. 

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

ESPARTEDO - RUBIACÓS - NOGUEIRA DE RAMUÍN

 ESPARTEDO

RUBIACÓS

NOGUEIRA DE RAMUÍN 

 Espartedo
      Espartedo é un lugar da parroquia de Santa Cruz de Rubiacós, no concello ourensán de Nogueira de Ramuín, na comarca de Ourense.

       Segundo o IGE, en 2022 tiña 2 habitantes (1 home e 1 muller).

Santa Cruz de Rubiacós
     Santa Cruz de Rubiacós é unha parroquia do concello ourensán de Nogueira de Ramuín na comarca de Ourense. 

      No ano 2007 tiña 93 habitantes (35 homes e 58 mulleres) distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 16 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Santa Cruz de Rubiacós
     Cortecadela, Espartedo, Mundín, Picornio, Rubiacós, Santa Cruz

Nogueira de Ramuín
     Nogueira de Ramuín é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra. 

      Segundo o padrón municipal, en 2017 tiña 2.033 habitantes (2.565 en 2003).

Xeografía
     O concello, de 98,3 km², abrangue trece parroquias.

       Está situado ao norte da provincia de Ourense, e limita ao norte cos concellos de Carballedo, Pantón, Sober, ao sur con Esgos e Xunqueira de Espadanedo, ao leste con Parada de Sil e ao oeste con Coles, A Peroxa e Pereiro de Aguiar.

     Sitúase á beira da confluencia do río Miño co Sil, incluíndo tamén o val superior do río Loña. Cara ao sur está a depresión de Ourense, nas abas de Cabeza de Meda (1320 m).

       Está comunicada a través da estrada OU-546 (Ourense - Monforte de Lemos) e da OU-536 (Ourense - Ponferrada).

Historia
       Consérvanse restos do megalítico, as mámoas de Moura e de Lamagorzos. Do románico son o mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil e as igrexas de San Martiño de Nogueira e San Cristovo de Armariz.

      Existen petos de ánimas en San Miguel do Campo, Eiradela, Pacios e Liñares.

Patrimonio
    Mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil.

 VIDEO

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA