CRUCEIRO DO CEMITERIO - O PIÑEIRO - COVELO

 CRUCEIRO DO CEMITERIO

O PIÑEIRO

COVELO

 O Piñeiro
      San Xoán do Piñeiro é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Covelo na comarca da Paradanta.

      Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 136 habitantes (74 mulleres e 62 homes), distribuídos en 18 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 166 habitantes.

      Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 96 habitantes, sendo 44 homes e 52 mulleres.

Información
      A parroquia áchase a 9 quilómetros da capital do concello, situada na faldra da Serra do Suído (Espazo natural protexido). 

     Na Guía do Piñeiro, a uns 500 metros de altitude, existe unha capela sobre un castro sen levantar onde un afeccionado atopou unha brosa da Idade de Bronce. Tamén hai cruceiros e unha vía empedrada.

Comarca da Paradanta
     A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra.

     A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

     Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

     Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA MARÍA - COTAREL - PARAÑOS - COVELO

 IGREXA DE SANTA MARÍA

COTAREL

PARAÑOS

COVELO

 Igrexa de Santa María de Paraños

       Edificación feita en pedra granítica labrada e escuadrada, con planta de cruz latina e cuberta a dúas augas agás na ábsida que é a catro, e pináculos de bola nos extremos.

       Na fachada principal podemos ver unha porta de aceso lintelada e recerdada con moldura plana acodada.

       Por riba dela unha fornela con bóveda de canón coa imaxe da patroa e unha fiestra con derrame interno.

      O conxunto remata cunha espadana de doble van con pináculos de bola nos extremos e cruz pétrea no cume.

     Na cabeceira da ábsida existe un pequeno escudo nobiliario.

Paraños
     Está situada a ámbolos dous lados da Nacional -120 e nela atópase o acceso á autovía Rías Baixas .

     Tamén se atopa o acceso principal por estrada ao resto do municipio.

     Podemos atopar diversas manifestacións do patrimonio artístico e etnográfico: O cruceiro, petos de ánimas , un pombal circular, a igrexa do século XVIII, diversos hórreos realizados integramente en pedra e restos de útiles e lugares usados polos cereiros , son algunhas delas.

      Recentemente foi rehabilitada unha antiga casa de labranza para construír a casa de cultura onde se realizan diversas actividades ao longo do ano e funcionando ademais como axencia de lectura.

     Para a práctica deportiva disponse dun campo de fútbol e unha pista de usos múltiples.

     Os seus barrios e lugares son: Os Condes, Cotarel , Ás Laxas, A Margarida , Ás Medelas , Moeiros , Picoto , Portocortiñas , O Quinteiro , O Roupeiro .

Comarca da Paradanta
     A comarca da Paradanta é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra.

     A ela pertencen os concellos de Arbo, A Cañiza (a súa capital), Covelo e Crecente.

     Limita ao norte coas comarcas de Vigo e do Ribeiro, ao leste con esta última e coa de Terra de Celanova, ao sur con Portugal e ao oeste coa do Condado.

     Ocupa unha extensión de 339,85 quilómetros cadrados e contaba cunha poboación de 12.060 habitantes no ano 2020.

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

Concello de Covelo

XOAN ARCO DA VELLA

FORNO CERÁMICO TRADICIONAL - CAMPOSANCOS - A GUARDA

 FORNO CERÁMICO TRADICIONAL

CAMPOSANCOS

A GUARDA

Camposancos
       Santa Isabel de Camposancos, ou A Visitación de Santa María de Camposancos, é unha parroquia que se localiza no concello da Guarda.

      É unha das 9 entidades locais menores de Galicia. Segundo o padrón municipal de 2020, ten 1.073 habitantes distribuídos en 9 entidades de poboación.

     En 2014 tiña 1.088 (567 mulleres e 521 homes), en 2004 contaba con 987 habitantes, e en 1999, con 913.

       Está situada na beira dereita da foz do río Miño, polo que tamén dá ao océano Atlántico. 

     Pertence á diocese de Tui-Vigo, na que está incluída o arciprestado da Guarda-Tebra.

Comarca do Baixo Miño
       A comarca do Baixo Miño é unha comarca galega situada no suroeste da provincia de Pontevedra e a súa capital é Tui. 

      Pertencen a ela os concellos da Guarda, Oia, O Rosal, Tomiño e Tui.

Xeografía
      A comarca do Baixo Miño localízase co océano Atlántico ao oeste e o río Miño ao sueste que lle serve de fronteira natural con Portugal, até a súa desembocadura na Guarda, onde forma un amplo esteiro de importancia ornitolóxica. 

VIDEO

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

 

 

CRUCEIRO DA PONTE - A PONTE - FORCADELA - TOMIÑO

 CRUCEIRO DA PONTE

A PONTE

FORCADELA

TOMIÑO

      Cruceiro de grandes dimensión cunha plataforma de tres chanzos e base achafranada nos seus vértices superiores na que amosa un epígrafe e a data de 1680.

     Sobre un arranque cadrado con decoración xeométrica desenvólvese o fuste cilíndrico dividido en dous niveis, un inferior con estrías nervadas para pasar a un segundo nivel simplemente estriado.

     Nel aparece unha figura humana labrada.

      Como capitel presenta unha esfera aplanada sobre a que descansa a cruz de paus cadrados coa representación de Cristo e a a Virxe no reverso.

Comarca do Baixo Miño
      A comarca do Baixo Miño é unha comarca galega situada no suroeste da provincia de Pontevedra e a súa capital é Tui. 

     Pertencen a ela os concellos da Guarda, Oia, O Rosal, Tomiño e Tui.

Xeografía
      A comarca do Baixo Miño localízase co océano Atlántico ao oeste e o río Miño ao sueste que lle serve de fronteira natural con Portugal, até a súa desembocadura na Guarda, onde forma un amplo esteiro de importancia ornitolóxica.  

MAPA

 

 Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DE SANTA LUCIA - VILASOBROSO - MONDARIZ

 CAPELA DE SANTA LUCIA

VILASOBROSO

MONDARIZ

Vilasobroso
         San Martiño de Vilasobroso (antes coñecido co nome de San Martiño de Portela) é unha vila e parroquia do concello de Mondariz, na Comarca do Condado. 

     Segundo o padrón municipal tiña en 2013 366 habitantes (165 homes e 201 mulleres), distribuídos en 5 lugares, o que supón unha diminución continuada en relación ós anos 2004, cando tiña 380 habitantes, e 1999, con 416. Hoxe é unha das nove entidades locais menores que existen en Galiza. 

        Foi recoñecida o 13 de setembro de 1924 polo concello de Mondariz, e considerada a segunda vila do Concello. 

        Conserva os seus históricos símbolos identificadores, como o seu escudo de armas e a súa bandeira.

Xeografía

      En Vilasobroso atópase o outeiro de Landín, onde está situado o castelo de Sobroso. O territorio parroquial está cruzado polo antigo camiño real ou de postas a Castela, que serve de guía de peregrinos ao santuario cisterciense de Santa María da Franqueira. 

      Dende mediados do século XIX Vilasobroso foi un nó de comunicacións comarcal, ao cruzar por ela a estrada N-120 que unía Vigo con Logroño e que aproveitaba parte do itinerario do antigo camiño real. 

     Pasan tamén pola vila outras estradas provinciais, como a PO-262 de Vilasobroso a Mondariz, a PO-402 de Vilasobroso a Salvaterra e ás Neves, a PO 4402 de Vilasobroso a Mondariz-Balneario e tamén outras estradas locais menores, na sombra de todas estas estradas configurouse o núcleo actual.

       O territorio de Vilasobroso ten unha extensión de 5,18 km². O río principal é o Xabriña, que en parte do seu curso serve de límite parroquial con Queimadelos e Mondariz.

Monumentos
    Castelo de Sobroso, século XI;
    Igrexa de San Martiño, século XVIII;
    Cruceiro de Vilasobroso, século XIX;
    Fonte da Vila, situada na Vila Queimada, antiga poboación matriz de Vilasobroso;
    Palco da Música (monumento adicado as bandas de Música e Gaiteiros de Galicia), século XX;
    Cemiterio de Vilasobroso, século XX;
    Centro Veciñal, sede da Xunta Veciñal da Entidade Local Menor de Vilasobroso
    Capela Veciñal de Santa Lucia de Vilasobroso
    Capela de Fátima, século XX.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA